Cumartesi, Temmuz 24

What's the point :-|

Değişim iyi bir şey midir? Bu sorunun cevabı keskin bir cümle değil bence. "Değişim her zaman iyidir."lerden sakınırım ben. Çünkü değiştikçe arkanızda bırakmanız gerekenler vardır. Yeni bir telefon almak için eskisinden vazgeçersiniz. Yeni bir eve taşınmak için eski evinizi, içindeki sayısız hatırayla beraber geçmişinize gömersiniz. Yeni olan her şey yabancıdır alışma evrenizde size. Tanımlayamadığınız duygular ve hisler dolaşır durur etrafınızda. Eskiye bir özlem başlar aniden derinlerinizde ama ııh fayda etmez artık ne özlem ne de hatıralar. Giden gitmiştir bir kere ve ardından koşup yakalayamayacağınız kadar da uzaklaşmıştır. Bu değişimin ilk evresi, nam-ı diğer özleyiş...
Sonra kabullenirsiniz etrafınızı bu sizi zorlar ama. Kendinize sürekli bunun sizin seçiminiz olduğunu söyler durursunuz. Umarım şanslısınızdır! Çünkü alışamazsanız işiniz daha da zorlaşacak ve dayanılmaz bir hal alacaktır. Neyse ki bu çok da etraftan duyulan bir şey değildir. Ne de olsa değişim bir istekle, bir kıvılcımla başlar çoğu zaman.
Alışmak karşınızdaki son evredir artık, ama en zoru da alışmaktır. Kabullenmekten bile zor. Düşünsenize, kendinize binlerce küfür salladığınızı, içinizdeki iki sizin durmadan kavga ettiğini...  Kırılmadık çanak çömlek kalmadığını ve bu kavgalardan arta kalanın tozlu kirlenmiş ve yıpranmış bir siz olduğunu. Ne kadar karamsar olduğumu sorgulamayın, değişim size iyi gelse de iyi hissettirse de olur bu... Çünkü eskiyi yıkarsınız ve yenisi gelir. Kimileri için o tozlu ve pislenmiş benliğini silip süpürmek, silip temizlemek çok eğlencelidir. Burada hep mutluluk vardır. Yeni alıp getirilip koyuluverir yerine. Uzaktan bakınca her şey birbiriyle uyumludur.Artık hepsi tamamdır, elveda eski hayat, merhaba yeniler!
Bunun tam tersi bir durum yok. Çünkü, eğer sınıflandırırsak, değişimin iyi ve kötü evreleri iç içedir zaten. Ben de bu evreler arasında gidip geliyorum şu günlerde. Öyle ki, içimde bir yerlerde taş taş üstünde kalmadı. Eskiden yaptığım ne varsa artık onları yap(a)mıyorum. Bu durumdan şikayetçi mi yoksa mutlu mu olduğumu da anlayamıyorum. Zaman dedikleri ilaç ne kadar sürede tesir eder bi fikrim yok. Meraklanmayın, durumum vahim değil, öyle kendini odalara kapatmış da değilim. Sadece bekliyorum. İyinin ya da kötünün beni gelip bulmasını...